Zaman dulu vs zaman sekarang

Bila teman petiakan, teman bandinkan kehidupan teman 50-60 tahun sudah mase teman kekecik dulu dengan apa yang teman tengok sekarang, dah jauh beno bezanya.

Di zaman tu, kebanyakan alat permainan di buat sendiri je. Cume, permainan tu yang kume reka sendiri jee. Yang adanyapun, lestit, gasing, lelayang, senapang buluh peluru pake buah konam, nyerat burung, ngae, kalau main di sunge tu, muat rakit batang pisang atau buluh. Main boyan tungge.... itu le je yang adepun. Tapi ade juga diantara kume yang berinivatif. Boleh buat senapang pake belerang, sumbat dalam nat tayar besika. Diujong nat tu letakkan timah batu jala yang diraut supaya tajam. Picunya guna kayu tereh mobo ke tempinih ke..., pake sprin getah taya besika. Boleh nembak betoi. Kalau kena burong mobah tu piah le juga. Kalo tak pake timah, maknanya senapang tu setakat meletup je le, macam peluru kosong yang rekrut askar guna dalam latihan mula-mula menembak.

Peluru senapang tu tak le pergi jauh, agak teman lebih kurang 20-30 kaki je. Kalo jauh sangat tu susah nak kena teget. Ketepatan tembakan tu bergantong pada kekemasan nat besika yang dipasang pada hujung senapang. Kalau tak kemas, bila picu mengentak belerang tu nat tu terpeleot, jadi peluru tu nyimpang ke lain le.

Reka bentuk senapang tu ikut imajinasi memasin le. Ada yang macam pistol je, ada yang lareh panjang macam senapang patah, ada yang macam ' Assault rifle ' boleh pegang dengan kedua-dua tangan. Yang ini boleh eksen lee.... Tapi yang eksen-eksen ni nembak tak kenapun....

Zaman ni satnike benda yang teringin semua boleh di beli belaka dek mak bapak.

Zaman teman bebudak, perkataan komputerpun tak ujud, zaman sekarang ni budak umo 2-3 tahunpun dah pande main komputer. Usah jauh, dalam tahun 70'an je pun mase teman ngaji kat Amerika dulu tu, komputer universiti tu ada satu je, Itupun sebeso rumah teres kita sekarang ni. Tak boleh di pindah-pindah. Pale situ je. Walaupun sebeso itu, memorinya cuma 64 bait je.... Nunggu gilo nak pake komputer tu satu minggu belum tentu dapat lagi. Dah dapat gilo, kita nak guna nganbik masa 4-5 ari untuk masukkan data je..Seminggu kemudian baru dapat result bercetak. Itupun komputer tu 24 jam digunakan.... Nasib le. Kalau kita dapat gilo jan 2-3 pagi, kena pergi juga le.... Kalau tidak mis giliran pulak.

Zaman teman dulu tu, handphone tak ponah nengo, zaman ni, memasin dah ada satu, budak 4-5 tahunpun dah pande contek sana kontek sini. Umo 12-13 tahun dah pande buka laman web lucah...

Zaman teman bebudak dulu, bila memalam, pintupun tak bekunci. Cuma pake selak je. Itupun tak ponah nengo orang mencuri ke, meragut ke... Kambin meragut rumput tu ada. Agaknya bebudak mude sekarang ni nak jadi kambin kut. Mandi langsung tak payah. Muat he tetengah orang tak rase segan silu, janggut merebangg... bukan lawapun.... Rambut selekeh... Seluo compang campin.... Cuma bezanya kalau kambin tu, masuk magrib je dema dah tido, tapi bebudak ni pukui dua-tiga pagi belum tentu balik ke rumah lagi... Merempit pulak....Haa itu yang dema kata elok.....

Patutnya, masa mude ni le kena begaye. Kena lawa. Kena segak.... Mulut kena manis.... Hati kena baik... Koje kena rajin. Mengaji kena pande... Baru le saham meningkat. Bila macam tu, rame le yang nak ngambik buat menantu...

Kalu yang selekeh tu teman nengoknyapun tak bekenan sangat. Getek nengoknya. Agaknya itule pasenya anak dara-anak dara zaman ni mencari bebudak Bangla yang koje kontrek tu. Kalau tak pun cari abang Indon dari Lambuk. Sudahnya kena dilarikan dek dema.... Pueh lee

Selalunya bebudak jantan yang beperange tak senonoh ni. Budak betina tu ok.

Mase teman ngajo di university dulu, dalam keleh teman tu penuh dengan bebudak betina je. Budak jantan dalam kelas tu ada sana satu. Yang nyambong belajo buat ijazah sarjana dan buat doktor falsafah pun melambak bebudak betina ni.

Tapi pulaknya, kalo budak betinayang dah muat pase, lebih teruk pulak... lebih hebat....

Ape yang teman riso tu satu je, kut nantu suatu ari, bebudak betina ni koje jadi 'bos' jadi tuan, dapat kerja baguih-baguih. Yang jantan kena jaga anak di rumah. Kena masakkan untuk bini yang koje kat pejabat.

Temanpun rame nannak juga.... Cakap lebih-lebih sangat nanti, tut tut, pap kene ke muka sendiri pulak.

Teman teringat lagu R Azmi... Dunia sekarang dah terbalik... Pemudi berbaju belang, pemuda berbaju batik...